- övladsız
- sif. Övladı, uşağı olmayan; oğul-uşaqsız, sonsuz. Övladsız ailə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
övladsız
Look at other dictionaries:
məhrum — ə. 1) əli hər şeydən çıxmış; 2) qovulmuş, uzaqlaşdırılmış; 3) övladsız, sonsuz; 4) bədbəxt, yazıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbtər — ə. 1) sonsuz, övladsız; 2) quyruğu kəsik (heyvan); 3) m. faydasız, xeyirsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləpir — 1. is. Torpaq, qar və s. üzərində insan və ya heyvan ayağının nişanı, izi. At ləpiri. Dovşan ləpiri. Quş ləpiri. – Yerə düşmüş şəbnəm hələ qurumamışdı. Yer üzündə beş altı ayaq ləpiri məlum olurdu. T. Ş. S.. Dəvə ləpirlərindən, ayaq izindən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uşaqsız — sif. Uşağı, övladı olmayan, övladsız. Uşaqsız qadın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbəçi — sif. məh. Mamaça, mama. Pis əbəçiyə arvad tapşıran övladsız qalar. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
